رسانه‌ها در ابتدا برای اطلاع‌رسانی، سپس آموزش و رفته رفته برای سرگرمی به‌کار گرفته شدند. اما امروزه بیشتر از آن که برای دریافت اخبار و اطلاعات و یا کسب مهارت و دانش باشند، برای پرکردن اوقات فراغت استفاده می‌شوند. دو مفهوم «سرگرمی» و «اوقات فراغت» با رشد فزاینده فشارهای ناشی از زندگی سرمایه‌داری بسیار جدی‌تر از قبل شده‌اند و این مساله حتی در محتواهای رسانه‌ای دور و برمان دیده می‌شود.
تبلیغات اینستاگرام، رشد استندآپ کمدین‌ها و تمایل به کمدین‌شدن و برنامه‌های بازی‌محور صداوسیما و شبکه‌های نمایش خانگی بخشی از همین روند هستند.
با برجسته‌ترشدن مفهوم «سرگرمی» در جهان امروز، صنعت «گیمینگ» هم جدی و جدی‌تر می‌شود. بازی‌ها در کشورهای پیشرفته‌تر علاوه بر سرگرمی به عنوان ابزار آموزش یا حتی دیپلماسی فرهنگی استفاده می‌شوند.
گزارش زیر به این موضوع می‌پردازد که چرا برخلاف تصور عمومی؛ «گیمینگ» اتلاف وقت نیست؟
